Ostatnio coraz częściej zastanawiam się w jakim kierunku pójść, na czym skupić swoje siły. Mam wrażenie, że chwytam wiele srok za ogon. Prowadzenie bloga, praca etatowa, hobbistyczne pisanie aplikacji, czytanie książek branżowych i finansowych, bieganie, przygotowania do stworzenia kursu z podstaw Javy… zrobiło się tego naprawdę sporo. Wypadałoby, więc ustalić co tak naprawdę jest dla mnie ważne w kontekście rozwoju osobistego. Jeżeli robisz zbyt wiele rzeczy na raz to ciężko jest oczekiwać szybkich sukcesów na każdym polu. Są one odwlekane w czasie, a mogą też nigdy nie nadejść. Zacząłem, więc się zastanawiać co mogę z tym zrobić. Do tych rozterek przyczyniła się książka “4-godzinny tydzień pracy” Tima Ferrissa, która ostatnio wpadła mi do ręki i chociaż przeczytałem dopiero pierwsze 90 stron to już sporo mi dała.
Szukanie swojego celu
Pierwszą rzeczą od jakiej trzeba zacząć to przemyślenie co jest dla nas najważniejsze. Może nie tyle co najważniejsze, ale co nam sprawia największą frajdę. Jeżeli odnajdziemy radość w tym co robimy to jesteśmy na dobrej drodze, aby podjąć ryzyko i w rezultacie osiągać sukces. Sam Timothy Ferriss ujął to w takich zdaniach:
Najgorsze, co mogło się zdarzyć, to nie jakaś katastrofa, lecz akceptacja nudy jako tolerowanego status quo. Pamiętaj - nuda jest wrogiem, a nie jakąś abstrakcyjną “porażką”.
Timothy Ferriss
Napisał to w kontekście stawiania sobie nierealistycznych celów takich jak kontakt z George’m Bushem seniorem czy dyrektorem generalnym Google. Może i jest w tym sporo racji, że mając nieprzeciętny cel jesteśmy bardziej zdeterminowani, aby go osiągnąć, a co za tym idzie czerpiemy z niego większą satysfakcję. W ten sposób można też w lepszy sposób zarządzać swoimi priorytetami, uporządkować co jest naszym motorem napędowym.
Poświęcać mniej czasy pracy nie oznacza być leniwym
Jest całkiem prawdopodobne, że robienie wielu rzeczy naraz usprawiedliwia naszą produktywność. Czujemy się zapracowani, cały czas przecież działamy i pozornie idziemy na przód. Jednak tak naprawdę stoimy w miejscu, bo nic nie osiągamy. Tutaj znowu posłużę się cytatem.
Jeśli wykonuje się mniej mało znaczącej pracy, można skoncentrować się na rzeczach mających dla nas osobiście większe znaczenie - i to NIE jest lenistwo. Większości ludzi trudno to zaakceptować, ponieważ nasza kultura skłania się ku nagradzaniu osobistych poświęceń, a nie osobistej produktywności.
Timothy Ferriss
Wydaje mi się to trafnym spostrzeżeniem. Jeżeli w pracy uda nam się wykonać zadanie w czasie dziesięciokrotnie szybszym to nie dostaniemy reszty dnia wolnego. W zamian wydane zostanie kolejne polecenie, tak jakby nikt nie zwracał uwagi na to co udało nam się osiągnąć. Nie ma w tym żadnej motywacji, ludzie zostają zniechęcani do być produktywnym. To wręcz może przekładać się na rozwój osobisty. Zamiast skupić się na jednej rzeczy i ją dokończyć, a następnie nagrodzić się w jakiś sposób staramy się od razu brać za następne zadanie albo lepiej, za kilka. Bo tak wypada, tak wszystko przecież działa.
Co z tym można zrobić?
Dało mi to sporo do myślenia i przypomniałem sobie o zasadzie Pareta. W telegraficznym skrócie: 20% naszych nakładów daje nam 80% efektów. Dla zobrazowania, jeżeli posiadamy sklep to 80% zysków jakie osiągamy pochodzi od 20% klientów. Przenosząc to na realizację celów: 20% rzeczy, na których się skupiamy daje nam 80% wyników.
Trzeba tylko znaleźć te czynności, które są dla nas istotne i odsiać wszelkie iluzje produktywności. Problem leży tylko w tym jak porównać ze sobą wykonywane czynności. Niestety nie znam rozwiązania, więc będę musiał eksperymentować. Na pewno trzeba sprawdzić co daje nam 80% rezultatów, a może co daje 80% satysfakcji?
Podsumowanie
Warto czasami zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na własne działania z innej perspektywy. W moim przypadku problemem jest ilość zadań jakie chce naraz wykonać. Przyszedł czas na weryfikację tego co chcę dokonać w najbliższym czasie. Co da mi największą stopę zwrotu. Ważne, żeby w tym wszystkim znaleźć czas dla siebie i ciągle czerpać radość ze swoich działań.